Szkoła Odpowiedzialna Cyfrowo

INFORMACJA O PROJEKCIE

 

Wieloletni program edukacyjny SZKOŁA ODPOWIEDZIALNA CYFROWO wspiera szkoły we wdrażaniu nowych technologii i higieny cyfrowej w edukacji. Dotychczas do projektu zdecydowało się przystąpić ponad 4500 placówek edukacyjnych, szkół podstawowych, ponadpodstawowych, przedszkoli, poradni psychologiczno-pedagogicznych. 

SZKOŁA ODPOWIEDZIALNA CYFROWO to wspólnota uczniów, rodziców i nauczycieli, dla których wartością jest kształtowanie równowagi między korzystaniem z nowych technologii i świadomym tworzeniem realnych więzi poza przestrzenią Internetu. Troszcząc się o ów balans wpływamy pozytywnie na dobrostan psychiczny, fizyczny i społeczny całej społeczności szkolnej. 

 

 

Na stronie fundacji aktualnie funkcjonują 3 ważne testy dla młodzieży i osób dorosłych, z których mogą korzystać nauczyciele, uczniowie i dzieci. 

1. Skala higieny cyfrowej: https://dbamomojzasieg.pl/skala-higieny-cyfrowej/

2. Skala problemowego używania smartfona: https://dbamomojzasieg.pl/skala-problemowego-uzywania-smartfona/

3. Skala problemowego grania w gry: https://dbamomojzasieg.pl/skala-problematycznego-grania-w-gry/

NIE SĄ to testy diagnostyczne, ale ich wypełnienie i poznanie wyniku naprawdę dużo może powiedzieć o Was samych i o Waszych pociechach i uczniach.

 

10 ZASAD ODPOWIEDZIALNEGO REAGOWANIA

 

1. Nie ujawniaj danych i treści prywatnych. Upublicznienie imion, nazwisk, szkół, adresów, zdjęć czy zrzutów ekranu może prowadzić do nękania i wtórnej krzywdy. Zasada „minimum informacji” chroni ofiary, bliskich i świadków zdarzeń.
2. Nie spekuluj i nie powielaj plotek. Niepotwierdzone „informacje” szybko stają się paliwem dla hejtu i stygmatyzacji. Jeśli nie masz wiarygodnego źródła — wstrzymaj się od publikacji i nie podnoś zasięgów.
3. Unikaj oskarżeń i ocen. Etykietowanie („wina”, „powinni byli…”) pogłębia cierpienie i zamyka drogę do rozmowy. Zamiast oceniać, używaj języka empatii: pytaj, jak można wesprzeć i czego teraz potrzeba.
4. Nie taguj bliskich ani instytucji związanych z ofiarami. Publiczne oznaczanie ściąga na nich uwagę, presję i czasem lawinę wiadomości. Jeśli już musisz przekazać informację — zrób to w sposób dyskretny i bezpośredni.
5. Zgłaszaj szkodliwe treści. Hejt, doxxing, upublicznianie danych czy ośmieszanie należy raportować narzędziem „Zgłoś” oraz do moderatorów. To realnie ogranicza widoczność przemocy i ułatwia jej szybkie usunięcie.
6. Promuj materiały wspierające. Linki do rzetelnych poradników, numerów pomocy i psychoedukacji wzmacniają bezpieczne zachowania społeczności. Zadbaj, by źródła były wiarygodne i aktualne.
7. Myśl o wrażliwych odbiorcach. W sieci są osoby w żałobie lub w kryzysie — sensacyjne nagłówki i drastyczne opisy mogą je zranić. Pisz z myślą o minimalizowaniu szkody: jasno, bez dramatyzowania.
8. Nie „gloryfikuj” tragedii. Unikaj narracji, które budują mit, romantyzują czy normalizują ryzykowne zachowania. Skupiaj się na faktach, profilaktyce i ścieżkach pomocy.
9. Wspieraj lokalną społeczność. Jeśli możesz, pomóż w moderacji komentarzy, zatrzymaniu „śledztw internetowych” i przekierowaniu ludzi do specjalistów. Czasem największą pomocą jest świadome ograniczenie szumu informacyjnego.
10. Dbaj o siebie i reaguj na sygnały cierpienia. Zauważasz niepokojące wpisy? Zareaguj prywatnie, wspierająco i podaj sprawdzone ścieżki wsparcia. Rozmowa z bliskimi lub specjalistą bywa pierwszym krokiem do ulgi.

 

 

 

Fundacja Dbam o Mój Zasięg we współpracy z instytucjami przedstawia raport pt. ""Dobre i złe wiadomości - życie online i offline a zdrowie psychiczne polskich nastolatków."

Najważniejsze wyniki przedstawione zostały na ikonografikach. Cały raport do pobrania tutaj:

 

 https://dbamomojzasieg.pl/wp-content/uploads/2025/11/Dobre-i-zle-wiadomosci.-raport-z-badan.pdf